Ένα είδος χημικής σκούπας που ρουφά τα αέρια του θερμοκηπίου από την ατμόσφαιρα καθαρίζοντάς την, μπορεί να αποτελέσει λύση στο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με επιστήμονες.

Σε αντίθεση με τη δέσμευση του άνθρακα από...
καυσαέρια των μονάδων παραγωγής ενέργειας, η νέα τεχνολογία σύλληψης του αέρα έχει τη δυνατότητα να μειώσει τα επίπεδα του CO2, όχι απλώς να επιβραδύνει το ρυθμό αύξησής τους. Ο Κρίστοφερ Τζόουνς, από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ατλάντα, χρησιμοποίησε μία μέθοδο απορρόφησης με βάση τις αμίνες (χημικά που χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο στις δοκιμές σύλληψης του CO2 σε εργοστάσια παραγωγής ενέργειας), σε αέρια με συγκεντρώσεις CO2, παρόμοιες με εκείνες που βρίσκουμε στον ατμοσφαιρικό αέρα.

Εντόπισε ότι το υλικό ήταν σε θέση να εξάγει κατ' επανάληψη CO2 από τα αέρια, χωρίς να υποβαθμίζεται -στοιχείο ζωτικής σημασίας εάν η τεχνολογία πρόκειται να χρησιμοποιηθεί οικονομικά σε ευρεία κλίμακα. Οι υγρές αμίνες που συνήθως χρησιμοποιούνται για τη δέσμευση του άνθρακα στα εργοστάσια καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες ενέργειας, δεδομένου ότι πρέπει να θερμαίνονται σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες για να απελευθερώσουν ξανά το αποθηκευμένο CO2 τους.

Αντίθετα, ο Τζόουνς και η ομάδα του ανέπτυξαν μία μια νέα κατηγορία του υλικού την οποία ονόμασαν hyperbranched aminosilica, στην οποία η αμίνη κρατιέται σε ένα στερεό πορώδες υπόστρωμα διοξειδίου του πυριτίου. Οι στερεές αμίνες απελευθερώνουν το αποθηκευμένο CO2 όταν θερμαίνονται στους 110 μόλις βαθμούς Κελσίου, απαιτώντας 75% λιγότερη ενέργεια.

Σύμφωνα με τον Πίτερ Άιζενμπεργκερ, από την εταιρία συλλογής αέρα Global Thermostat, η απαιτούμενη ενέργεια μπορεί εύκολα να διατίθεται από κοινές πηγές, όπως τα θερμικά απόβλητα από τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις ή η ηλιακή ενέργεια. Το συγκεντρωμένο CO2 θα μπορούσε στη συνέχεια να «ταϊστεί» σε φύκια, τα οποία απορροφούν αέριο και παράγουν βιοκαύσιμα και βιοκάρβουνο.

Η πρώτη πιλοτική μονάδα σύλληψης αέρα λειτουργεί στο Μένλο Παρκ της Καλοφόρνια, απορροφώντας 2 τόνους CO2 από την ατμόσφαιρα καθημερινά. Μια εμπορική μονάδα θα μπορούσε να απορροφήσει ένα εκατομμύριο τόνους CO2 ανά ημέρα, σύμφωνα με τον Άιζενμπεργκερ.