Ένα από τα αγαπημένα παιχνίδια των χρηστών του Ιντερνετ είναι να εντοπίζουν τα ίχνη τα φίλων τους µέσω των smart phones, των κινητών ή των υπολογιστών τους. Πρόκειται για τη γνωστή υπηρεσία Latitude της Google, που παρέχει στους χρήστες τη δυνατότητα του γεωγραφικού εντοπισµού. Οπως όµως πρόσφατα ανακάλυψε ο Γερµανός Μάλτε Σπιτς, µέλος του κόµµατος των Πρασίνων, οι κινήσεις µας παρακολουθούνται διαρκώς, είτε το γνωρίζουµε και είµαστε σύµφωνοι µε αυτό είτε όχι.

 

Καθώς οι πάροχοι δεν αποκαλύπτουν εύκολα τις πληροφορίες που συλλέγουν, ο Σπιτς αναγκάστηκε να κινηθεί δικαστικά προκειµένου να µάθει πόσα ακριβώς στοιχεία είχε συλλέξει η δική του εταιρεία κινητής τηλεφωνίας, η Deutsche Telekom,σχετικά µε τις µετακινήσεις του.

 

Τα αποτελέσµατα είναι πραγµατική αποκάλυψη. Μέσα σε έξι µήνες – από τις 31 Αυγούστου 2009 έως τις 28 Φεβρουαρίου 2010 – η Deutsche Telekom είχε καταγράψει και «σώσει»τις γεωγραφικές συντεταγµένες του Σπιτς 35.000 φορές! Δηλαδή η διαδικασία επαναλαµβανόταν κατά µέσο όρο κάθε επτά λεπτά.

 

Η έρευνα του Σπιτς, υποστηρίζουν ειδικοί που ασχολούνται µε υποθέσεις ευαίσθητων προσωπικών δεδοµένων, είναι πρωτοφανής. Αυτό που κυρίως προκύπτει είναι πόσο απλή διαδικασία είναι η ανίχνευση για τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας.

 

Σε αντίθεση µε άλλες online υπηρεσίες ή µε άλλες ιστοσελίδες,οι οποίες στέλνουν κάποιο στοιχείο – ένα είδος «καρότου» – στον υπολογιστή του χρήστη και προσπαθούν να συνδέσουν τη δραστηριότητά του µε την κίνηση του ανθρώπου που τους ενδιαφέρει, οι πάροχοι δεν χρειάζεται να κάνουν τίποτα άλλο από το να καταγράφουν δεδοµένα.

 

«Ολοι κινούµαστε µε µικρές ταµπέλες. Η ταµπέλα καθενός φέρει ένα νούµερο τηλεφώνου µε το οποίο συνδέεται, όπως επίσης µε τις κλήσεις µας αλλά και το τι κάνουµε µε το κινητό», επισηµαίνει η Σάρα Γουίλιαµς, καθηγήτρια στο Πανεπιστήµιο Κολούµπια, στη Νέα Υόρκη. «Ούτε καν γνωρίζουµε ότι παρέχουµε τέτοιου είδους δεδοµένα», εξηγεί.

 

Ο γεωγραφικός εντοπισµός είναι από τις πλέον βασικές λειτουργίες των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας. Περίπου κάθε επτά δευτερόλεπτα, η εταιρεία εντοπίζει την πλησιέστερη στο κινητό κεραία. Επιπλέον, για λόγους που αφορούν την έκδοση λογαριασµού, εντοπίζουν από πού γίνεται το τηλεφώνηµα καθώς και πόσο διαρκεί.

 

Αυτό που παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, σύµφωνα µε τον καθηγητή Πληροφορικής στο Πανεπιστήµιο της Πενσιλβάνιας Ματ Μπλέιζ, είναι ότι στην περίπτωση του Σπιτς οι πληροφορίες ανίχνευσης δεν αντλούνταν βάσει της συνήθους λειτουργίας των εταιρειών, αλλά σε σχέση µε το πόσο συχνά έλεγχε το e-mail του.

 

Στο επιχείρηµα ότι για να ζει κανείς στον 21ο αιώνα πρέπει να θυσιάσει την προσωπική του ζωή, ο καθηγητής Μπλέιζ αντιτείνει ότι «τα κινητά έχουν γίνει αναπόσπαστο στοιχείο της σύγχρονης ζωής».