Άρειος Πάγος: Η άρνηση εξετάσης DNA ισούται με πατρότητα!
Η άρνηση υποβολής σε εξέταση DNA ισοδυναμεί με τεκμήριο πατρότητας !
Αυτό έκρινε ο Άρειος Πάγος, με την υπ' αριθμόν 908/2011 απόφασή του και δικαίωσε μητέρα η οποία ζητούσε από τον ...
πρώην σύντροφό της να αναγνωρίσει το αγοράκι της που έφερε στον κόσμο τον Ιούλιο του 1992 (σήμερα 19 ετών) ως καρπό της μακρόχρονης ερωτικής τους σχέσης.
Σύμφωνα με τους ανώτατους δικαστές η άρνηση υποβολής σε εξέταση DNA αυτομάτως πρέπει να ερμηνεύεται από τη Δικαιοσύνη ως απόδειξη ότι ο εν λόγω διάδικος είναι ο πατέρας του παιδιού.
Εάν “ένας διάδικος, χωρίς να έχει ειδικούς λόγους υγείας, αρνείται να υποβληθεί στις πρόσφορες ιατρικές εξετάσεις με γενικά αναγνωρισμένες επιστημονικές μεθόδους, που του επιβλήθηκαν από το δικαστήριο ως αναγκαίο αποδεικτικό μέσο για τη διαπίστωση της πατρότητας ή της μητρότητας, οι ισχυρισμοί του αντιδίκου του λογίζεται ότι έχουν αποδειχθεί”, αναφέρεται στο άρθρο 651 παράγραφος 1 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, το οποίο κρίθηκε συνταγματικό.
Στην προκειμένη περίπτωση, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο διέταξε τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης με τη μέθοδο του «υβριδισμού DNA» και ορίστηκε για το σκοπό αυτό πραγματογνώμων μοριακή βιολόγος.
Η τελευταία κάλεσε το φερόμενο ως πατέρα δυο φορές σε συγκεκριμένη ημερομηνία για αιμοληψία, αλλά εκείνος δεν εμφανίστηκε ποτέ επικαλούμενος αόριστα προσωπικούς λόγους, χωρίς να προβάλλει ειδικούς λόγους υγείας.
Κατόπιν αυτού, η υπόθεση έφτασε στον Άρειο Πάγο, με τους ανώτατους δικαστές να δικαιώνουν τη μητέρα αφού δέχθηκαν ότι η μη προσέλευση του στη βιολόγο “παρά την εμπρόθεσμη κλήτευσή του, ισοδυναμεί με αδικαιολόγητη άρνηση, με συνέπεια να λογίζεται ότι έχουν αποδειχθεί οι ισχυρισμοί της μητέρας, όχι για την πατρότητα, αλλά για την ύπαρξη στο αίμα του στοιχείων τα οποία καθιστούν, κατά την επιστήμη, πιθανή ή σφόδρα πιθανή την πατρότητά του”.
Παράλληλα, το Ανώτατο Δικαστήριο δέχθηκε ως πειστική τη μαρτυρία φίλης επί 30 χρόνια της μητέρας η οποία κατέθεσε ότι το επίμαχο χρονικό διάστημα πριν να έρθει στον κόσμο το παιδί το ζευγάρι είχε έρθει κατ’ επανάληψη “σε σαρκική συνάφεια μεταξύ τους”.
Με βάση τα παραπάνω οι δικαστές απέρριψαν τον ισχυρισμό του πατέρα ( σ.σ και με τη... βούλα της Δικαιοσύνης πλέον) ότι παραβιάζεται το άρθρο 20 του Συντάγματος περί δικαστικής προστασίας.
Αυτό έκρινε ο Άρειος Πάγος, με την υπ' αριθμόν 908/2011 απόφασή του και δικαίωσε μητέρα η οποία ζητούσε από τον ...
πρώην σύντροφό της να αναγνωρίσει το αγοράκι της που έφερε στον κόσμο τον Ιούλιο του 1992 (σήμερα 19 ετών) ως καρπό της μακρόχρονης ερωτικής τους σχέσης.
Σύμφωνα με τους ανώτατους δικαστές η άρνηση υποβολής σε εξέταση DNA αυτομάτως πρέπει να ερμηνεύεται από τη Δικαιοσύνη ως απόδειξη ότι ο εν λόγω διάδικος είναι ο πατέρας του παιδιού.
Εάν “ένας διάδικος, χωρίς να έχει ειδικούς λόγους υγείας, αρνείται να υποβληθεί στις πρόσφορες ιατρικές εξετάσεις με γενικά αναγνωρισμένες επιστημονικές μεθόδους, που του επιβλήθηκαν από το δικαστήριο ως αναγκαίο αποδεικτικό μέσο για τη διαπίστωση της πατρότητας ή της μητρότητας, οι ισχυρισμοί του αντιδίκου του λογίζεται ότι έχουν αποδειχθεί”, αναφέρεται στο άρθρο 651 παράγραφος 1 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, το οποίο κρίθηκε συνταγματικό.
Στην προκειμένη περίπτωση, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο διέταξε τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης με τη μέθοδο του «υβριδισμού DNA» και ορίστηκε για το σκοπό αυτό πραγματογνώμων μοριακή βιολόγος.
Η τελευταία κάλεσε το φερόμενο ως πατέρα δυο φορές σε συγκεκριμένη ημερομηνία για αιμοληψία, αλλά εκείνος δεν εμφανίστηκε ποτέ επικαλούμενος αόριστα προσωπικούς λόγους, χωρίς να προβάλλει ειδικούς λόγους υγείας.
Κατόπιν αυτού, η υπόθεση έφτασε στον Άρειο Πάγο, με τους ανώτατους δικαστές να δικαιώνουν τη μητέρα αφού δέχθηκαν ότι η μη προσέλευση του στη βιολόγο “παρά την εμπρόθεσμη κλήτευσή του, ισοδυναμεί με αδικαιολόγητη άρνηση, με συνέπεια να λογίζεται ότι έχουν αποδειχθεί οι ισχυρισμοί της μητέρας, όχι για την πατρότητα, αλλά για την ύπαρξη στο αίμα του στοιχείων τα οποία καθιστούν, κατά την επιστήμη, πιθανή ή σφόδρα πιθανή την πατρότητά του”.
Παράλληλα, το Ανώτατο Δικαστήριο δέχθηκε ως πειστική τη μαρτυρία φίλης επί 30 χρόνια της μητέρας η οποία κατέθεσε ότι το επίμαχο χρονικό διάστημα πριν να έρθει στον κόσμο το παιδί το ζευγάρι είχε έρθει κατ’ επανάληψη “σε σαρκική συνάφεια μεταξύ τους”.
Με βάση τα παραπάνω οι δικαστές απέρριψαν τον ισχυρισμό του πατέρα ( σ.σ και με τη... βούλα της Δικαιοσύνης πλέον) ότι παραβιάζεται το άρθρο 20 του Συντάγματος περί δικαστικής προστασίας.
Πηγη:newsbomb.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου